Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Sa'adat : «Η ελευθερία της πατρίδας μου είναι πιο σημαντική από την δική μου»

Πηγή: www.freeahmadsaadat.org, 9 Σεπτεμβρίου 2012

Ο φυλακισμένος παλαιστίνιος εθνικός ηγέτης Ahmad Sa'adat, στο Δικαστήριο της Ιερουσαλήμ την Κυριακή, 9 Σεπτεμβρίου, επαναβεβαίωσε την θέση του ότι δεν αναγνωρίζει την εξουσία των ισραηλινών κατοχικών δικαστηρίων πάνω στους παλαιστίνιους κρατούμενους. «Δεν θα νομιμοποιήσω αυτό το δικαστήριο που προσπαθεί να διαιωνίσει την κατοχή των εδαφών μας και που από μόνο του είναι ένα από τα μέτωπα της σιωνιστικής τρομοκρατίας ενάντια στο παλαιστινιακό λαό κι εργαλείο καταστολής των παλαιστινίων κρατουμένων», είπε ο Sa’adat.

Ο Sa'adat μεταφέρθηκε στο δικαστήριο στα πλαίσια των διεθνών διαδικασιών μιας ιδιωτικής αγωγής που κατατέθηκε στις ΗΠΑ από το Shurat Ha-Din (Ισραηλινό Νομικό Κέντρο), μια σιωνιστική νόμιμη οργάνωση που έχει δεσμευτεί στον «νομικό πόλεμο» σε βάρος των παλαιστινίων. Η αγωγή επιδιώκει να καταστήσει όλους τους κυρίαρχους παλαιστινιακούς θεσμούς, οικονομικά υπεύθυνους για τον θάνατο Ισραηλινών που έχουν και δυτική υπηκοότητα. Με την αγωγή αυτή, είχαν μεταφερθεί στην Ιερουσαλήμ και άλλοι παλαιστίνιοι κρατούμενοι και εθνικοί ηγέτες, ανάμεσα τους και ο Marwan Barghouthi, για ακρόαση και κατάθεση.

Ο Sa'adat, Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, βρισκόταν στην απομόνωση από τις 16 Μαρτίου 2009 κι επέστρεψε στον γενικό πληθυσμό των φυλακών μετά την συμφωνία τον Μάιο του 2012, που τερμάτισε την μαζική απεργία πείνας στις κατοχικές φυλακές. Η απομόνωση του πυροδότησε τις απεργίες πείνας τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο 2011, όπου συμμετείχαν εκατοντάδες παλαιστίνιοι κρατούμενοι.

Ο Mahmoud Hassan, διευθυντής του νομικού τμήματος του Addameer, είπε ότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι μετέφεραν τον Sa’adat από την φυλακή στο δικαστήριο, παρά την θέληση του και ότι ο Sa’adat συνεχίζει να αρνείται – το είχε δηλώσει πολλές φορές στην δική του δίκη – να αναγνωρίσει τα κατοχικά στρατιωτικά δικαστήρια ως νόμιμη αρχή.

Ο Sa'adat αρνήθηκε να δηλώσει το όνομα του ή να απαντήσει σε περαιτέρω ερωτήσεις των δικαστών. «Δεν λέω τίποτα σε αυτό το δικαστήριο, όπως δεν είχα πει και νωρίτερα». Ο δικαστής τον ρώτησε για την ανταλλαγή των κρατουμένων τον Οκτώβριο του 2011 και αν απογοητεύτηκε που δεν συμπεριλήφθηκε και ο Sa’adat είπε πως «η ελευθερία της πατρίδας μου είναι πιο σημαντική και επιθυμητή από την δική μου προσωπική ελευθερία, που αναπόφευκτα θα έρθει κάποια στιγμή».

Στο τέλος της ακρόασης, ο Sa’adat έκανε αρκετές δηλώσεις προς τον δικαστή, κάνοντας λόγο για τους αμερικανούς και ισραηλινούς εγκληματίες πολέμου που πρέπει να δικαστούν για τα εγκλήματα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Είπε πως οι τρομοκράτες στην περιοχή είναι η κατοχή και οι Παλαιστίνιοι υποστηρίζουν ένα δίκαιο σκοπό για να κερδίσουν τα δικαιώματα τους. «Αν οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και θέλουν να βρουν στοιχεία, ας κάνουν τις δικές τους έρευνες για να βρουν τους δολοφόνους της Αμερικανίδας αλληλέγγυας μάρτυρα Rachel Corrie, που σκοτώθηκε από τις κατοχικές δυνάμεις, αντί να επιτίθονται στην αντίσταση και να την λένε «τρομοκρατία». Τρομοκρατία είναι η πρακτική της κατοχής και των κατοχικών δυνάμεων. Η αντίσταση είναι νόμιμη, θα συνεχιστεί και θα δυναμώνει όσο συνεχίζεται η κατοχή. Εμπιστεύομαι τον παλαιστινιακό λαό», είπε ο Sa’adat.

«Ο Παλαιστινιακός λαός θα συνεχίσει να αντιστέκεται μέχρι την ελευθερία, την απελευθέρωση και την ανεξαρτησία και την επιστροφή όλου του παλαιστινιακού λαού στην πατρίδα του, την Παλαιστίνη. Το δίκαιο του αγώνα μας, η δέσμευση το λαού μας και η ακλόνητη αποφασιστικότητα, είναι πιο δυνατά από την κατοχή και την γελοιότητα των δικαστηρίων και της νομιμότητας. Όπως και να υπηρετούν τον περιορισμό της ελευθερίας του λαού μας, η ελευθερία είναι αναπόφευκτη».

Η γυναίκα του Sa’adat, Abla, ο γιος το, η νύφη του και η εγγονή του ήρθαν στον δικαστήριο για να τον δουν. Οι φύλακες του απαγόρεψαν να αγγίξει την εγγονή του, Mayar.

Το Addameer, μιλώντας για την υπόθεση Shurat Ha-Din, είπε ότι «αυτές οι δίκες είναι μέρος των προσπαθειών της Δύσης και του Ισραήλ να ποινικοποιήσουν την αντίσταση στην κατοχή και να της βάλουν την ταμπέλα της τρομοκρατίας και αποτελούν κατάφωρη επίθεση σε βάρος του διεθνούς δικαίου και των βασικών αρχών του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».