Πηγή: www.alternativenews.org/english 30 Μαΐου 2011
Οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα και την Δυτική Όχθη έχουν κοινά προβλήματα, παρόλη την απουσία γεωγραφικής σύνδεσης των δυο περιοχών. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι το εμπόδιο στο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους σε νερό. Το ότι πολλοί Παλαιστίνιοι φτιάχνουν δεξαμενές στις ταράτσες των σπιτιών τους, δεν είναι τυχαίο – είναι αναγκαίο για την επιβίωση τους.
Τα προβλήματα στα αποθέματα νερού, είναι αποτέλεσμα των ισραηλινών πολιτικών που βλάπτουν τους Παλαιστίνιους για το όφελος των Εβραίων πολιτών και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Αναφορές από οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία, δείχνουν ότι η κατανομή των υδάτινων πόρων στην περιοχή, που κυρίως βρίσκονται υπό ισραηλινό έλεγχο, είναι άδικη και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των Παλαιστινίων και στο περιβάλλον.
Έχοντας σκοπό να επηρεάσουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους πολίτες ώστε να πιέσουν το Ισραήλ να αλλάξει τις τακτικές του στην περιοχή, η ομάδα Έκτακτης Ανάγκης Νερού, Αποχέτευσης και Υγιεινής, μια ομάδα που ενώνει περίπου 30 οργανώσεις όπως η Oxfam, Save the Children και η UNICEF, ξεκίνησαν στις 22 Μαρτίου την εκστρατεία «Διψώ για Δικαιοσύνη». «Οι Παλαιστίνιοι δυνητικά έχουν αρκετό νερό για να καλύψουν τις ανάγκες τους, στο οποίο όμως δεν έχουν πρόσβαση γιατί το Ισραήλ δεν συμμορφώνεται με την νομοθεσία» λέει Ziyaad Lunati, εκπρόσωπος της εκστρατείας.
Σαν κατεχόμενη δύναμη στην Δυτική Όχθη και την Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με τον διεθνή ανθρωπιστικό νόμο, το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για την καλή διαβίωση των πολιτών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και πρέπει να εξασφαλίζει την προμήθεια των αναγκαίων για επιβίωση, όπως τρόφιμα, νερό, ιατροφαρμακευτικές προμήθειες και καταφύγια. Επιπλέον, σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης, οι Παλαιστίνιοι πρέπει να έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, προσωπική υγιεινή και αποχέτευση. Ωστόσο, το Ισραήλ είναι ένα από τα τρία κράτη που ακόμα δεν έχουν αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, που αναγνώρισε νομικά το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ, τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Το εβραϊκό κράτος ελέγχει όλες τις πηγές τρεχούμενου νερού και η ΠΑ, που ελέγχει την Δυτική Όχθη, σύμφωνα με την Συνθήκη του Όσλο το 1993, εκμεταλλεύεται το 20% του ορεινού υδροφόρου ορίζοντα, την κύρια δεξαμενή νερού στην περιοχή. Γι’ αυτό οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να αγοράζουν το περισσότερο από το νερό τους, από το Ισραήλ και μάλιστα σε τιμές αγοράς, ενώ οι έποικοι της Δυτικής Όχθης μπορούν να καταναλώνουν χωρίς όριο το νερό και το αποκτούν σε πολύ χαμηλές τιμές.
Στην Γάζα η κατάσταση είναι πιο δραματική, γιατί το 90 με 95% του παράκτιου υδροφόρου ορίζοντα, η μοναδική υδάτινη πηγή για την Λωρίδα της Γάζας, είναι αλατούχο και μολυσμένο από το υπερβολικό ψάρεμα και την μαζική χρήση λιπασμάτων, θέτοντας σε κίνδυνο τα μελλοντικά αποθέματα νερού. Ο ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας και η άρνηση του Ισραήλ να επιτρέψει την είσοδο σε μια σειρά από υλικά, κάνουν την επισκευή και συντήρηση του συστήματος ύδρευσης και την έρευνα εναλλακτικών πηγών, εξαιρετικά δύσκολες.
«Χωρίς την ισότιμη κατανομή των υδάτινων πηγών, το παλαιστινιακό κράτος δεν μπορεί να είναι βιώσιμο», λέει ο Ziyaad Lunate, που ωστόσο αναγνωρίζει ότι η προθυμία του Ισραήλ να βρεθεί μια δίκαιη συμφωνία για το νερό, είναι θολή. «Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί στην παγκόσμια ατζέντα. Ο ντόπιος πληθυσμός είναι ξεκάθαρος ως προς την σημασία του θέματος, γιατί πλήττεται άμεσα από την έλλειψη νερού».
Περίπου 20.000 Παλαιστίνιοι που ζουν στις αγροτικές περιοχές την Δυτικής Όχθης, δεν έχουν καν σύνδεση με τις σωλήνες νερού. Σε μερικές περιπτώσεις, ο ισραηλινός στρατός εμποδίζει και την συλλογή βρόχινου νερού και καταστρέφει τις δεξαμενές αποθήκευσης νερού, σύμφωνα με την περσινή αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας.
Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα, η ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής γεωργίας γίνεται μια χίμαιρα και το «Διψώ για Δικαιοσύνη» τονίζει επίσης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία, που προκαλούνται από αυτή την κατάσταση. Στην Δυτική Όχθη υπάρχει μόνο ένα σχέδιο για την επεξεργασία αποβλήτων, στο οποίο είναι συνδεδεμένο μόνο το 31% του πληθυσμού ενώ στην Γάζα δεν υπάρχει κανένα. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ότι περισσότερα από 60 εκατομμύρια γαλόνια αποβλήτων καταλήγουν καθημερινά στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Η κατασκευή διαφόρων υποδομών, όπως δεξαμενές νερού, σχέδια αφαλάτωσης ή άλλης επεξεργασίας, που θα βελτιστοποιήσουν και θα αυξήσουν το διαθέσιμο νερό, εξαρτώνται από τις ισραηλινές αρχές. Οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να ζητούν μια σειρά από διοικητικές άδειες που δίνονται σπάνια και συνήθως τις κατασκευάζουν χωρίς τα έγγραφα που απαιτούν οι Ισραηλινοί. Μετά οι στρατιώτες του ισραηλινού στρατού έχουν την τέλεια δικαιολογία να καταστρέψουν ότι χτίστηκε χωρίς άδεια. Χωρίς νερό, χωρίς μέλλον και με την ισραηλινή αρχή να ελέγχει το 53% του νερού για οικιακή χρήση στην Δυτική Όχθη, φαίνεται πως οι Παλαιστίνιοι δεν θα έχουν το απαραίτητο νερό για ένα βιώσιμο κράτος.
Οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα και την Δυτική Όχθη έχουν κοινά προβλήματα, παρόλη την απουσία γεωγραφικής σύνδεσης των δυο περιοχών. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι το εμπόδιο στο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους σε νερό. Το ότι πολλοί Παλαιστίνιοι φτιάχνουν δεξαμενές στις ταράτσες των σπιτιών τους, δεν είναι τυχαίο – είναι αναγκαίο για την επιβίωση τους.Τα προβλήματα στα αποθέματα νερού, είναι αποτέλεσμα των ισραηλινών πολιτικών που βλάπτουν τους Παλαιστίνιους για το όφελος των Εβραίων πολιτών και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Αναφορές από οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία, δείχνουν ότι η κατανομή των υδάτινων πόρων στην περιοχή, που κυρίως βρίσκονται υπό ισραηλινό έλεγχο, είναι άδικη και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των Παλαιστινίων και στο περιβάλλον.
Έχοντας σκοπό να επηρεάσουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους πολίτες ώστε να πιέσουν το Ισραήλ να αλλάξει τις τακτικές του στην περιοχή, η ομάδα Έκτακτης Ανάγκης Νερού, Αποχέτευσης και Υγιεινής, μια ομάδα που ενώνει περίπου 30 οργανώσεις όπως η Oxfam, Save the Children και η UNICEF, ξεκίνησαν στις 22 Μαρτίου την εκστρατεία «Διψώ για Δικαιοσύνη». «Οι Παλαιστίνιοι δυνητικά έχουν αρκετό νερό για να καλύψουν τις ανάγκες τους, στο οποίο όμως δεν έχουν πρόσβαση γιατί το Ισραήλ δεν συμμορφώνεται με την νομοθεσία» λέει Ziyaad Lunati, εκπρόσωπος της εκστρατείας.
Σαν κατεχόμενη δύναμη στην Δυτική Όχθη και την Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με τον διεθνή ανθρωπιστικό νόμο, το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για την καλή διαβίωση των πολιτών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και πρέπει να εξασφαλίζει την προμήθεια των αναγκαίων για επιβίωση, όπως τρόφιμα, νερό, ιατροφαρμακευτικές προμήθειες και καταφύγια. Επιπλέον, σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης, οι Παλαιστίνιοι πρέπει να έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, προσωπική υγιεινή και αποχέτευση. Ωστόσο, το Ισραήλ είναι ένα από τα τρία κράτη που ακόμα δεν έχουν αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, που αναγνώρισε νομικά το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ, τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Το εβραϊκό κράτος ελέγχει όλες τις πηγές τρεχούμενου νερού και η ΠΑ, που ελέγχει την Δυτική Όχθη, σύμφωνα με την Συνθήκη του Όσλο το 1993, εκμεταλλεύεται το 20% του ορεινού υδροφόρου ορίζοντα, την κύρια δεξαμενή νερού στην περιοχή. Γι’ αυτό οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να αγοράζουν το περισσότερο από το νερό τους, από το Ισραήλ και μάλιστα σε τιμές αγοράς, ενώ οι έποικοι της Δυτικής Όχθης μπορούν να καταναλώνουν χωρίς όριο το νερό και το αποκτούν σε πολύ χαμηλές τιμές.
Στην Γάζα η κατάσταση είναι πιο δραματική, γιατί το 90 με 95% του παράκτιου υδροφόρου ορίζοντα, η μοναδική υδάτινη πηγή για την Λωρίδα της Γάζας, είναι αλατούχο και μολυσμένο από το υπερβολικό ψάρεμα και την μαζική χρήση λιπασμάτων, θέτοντας σε κίνδυνο τα μελλοντικά αποθέματα νερού. Ο ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας και η άρνηση του Ισραήλ να επιτρέψει την είσοδο σε μια σειρά από υλικά, κάνουν την επισκευή και συντήρηση του συστήματος ύδρευσης και την έρευνα εναλλακτικών πηγών, εξαιρετικά δύσκολες.
«Χωρίς την ισότιμη κατανομή των υδάτινων πηγών, το παλαιστινιακό κράτος δεν μπορεί να είναι βιώσιμο», λέει ο Ziyaad Lunate, που ωστόσο αναγνωρίζει ότι η προθυμία του Ισραήλ να βρεθεί μια δίκαιη συμφωνία για το νερό, είναι θολή. «Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί στην παγκόσμια ατζέντα. Ο ντόπιος πληθυσμός είναι ξεκάθαρος ως προς την σημασία του θέματος, γιατί πλήττεται άμεσα από την έλλειψη νερού».
Περίπου 20.000 Παλαιστίνιοι που ζουν στις αγροτικές περιοχές την Δυτικής Όχθης, δεν έχουν καν σύνδεση με τις σωλήνες νερού. Σε μερικές περιπτώσεις, ο ισραηλινός στρατός εμποδίζει και την συλλογή βρόχινου νερού και καταστρέφει τις δεξαμενές αποθήκευσης νερού, σύμφωνα με την περσινή αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας.
Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα, η ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής γεωργίας γίνεται μια χίμαιρα και το «Διψώ για Δικαιοσύνη» τονίζει επίσης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία, που προκαλούνται από αυτή την κατάσταση. Στην Δυτική Όχθη υπάρχει μόνο ένα σχέδιο για την επεξεργασία αποβλήτων, στο οποίο είναι συνδεδεμένο μόνο το 31% του πληθυσμού ενώ στην Γάζα δεν υπάρχει κανένα. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ότι περισσότερα από 60 εκατομμύρια γαλόνια αποβλήτων καταλήγουν καθημερινά στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Η κατασκευή διαφόρων υποδομών, όπως δεξαμενές νερού, σχέδια αφαλάτωσης ή άλλης επεξεργασίας, που θα βελτιστοποιήσουν και θα αυξήσουν το διαθέσιμο νερό, εξαρτώνται από τις ισραηλινές αρχές. Οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να ζητούν μια σειρά από διοικητικές άδειες που δίνονται σπάνια και συνήθως τις κατασκευάζουν χωρίς τα έγγραφα που απαιτούν οι Ισραηλινοί. Μετά οι στρατιώτες του ισραηλινού στρατού έχουν την τέλεια δικαιολογία να καταστρέψουν ότι χτίστηκε χωρίς άδεια. Χωρίς νερό, χωρίς μέλλον και με την ισραηλινή αρχή να ελέγχει το 53% του νερού για οικιακή χρήση στην Δυτική Όχθη, φαίνεται πως οι Παλαιστίνιοι δεν θα έχουν το απαραίτητο νερό για ένα βιώσιμο κράτος.
Αναρτήσεις
